Bir eğitimin zorunlu olması durumunda, bazı katılımcılar kendilerini mahkum olarak göreceklerdir. Bazıları pasif direnç gösterirken, diğerleri ise agresif bir tutum içine girebilirler. Pasif katılımcılarla başa çıkma konusu, "İçe kapanıklar" bölümünde ele alınacaktır. Burada, agresif katılımcılar ile ilgili stratejileri konuşacağız.
1. Doğrudan yüzlesin.
Negatif de olsa enerji, enerjidir. Şimdi sizinle bu negatif enerjiyi, öğrenime kanalize edecek bir tekniği paylaşacağız.
Dersin başlangıcında, katılımcılardan neden bu eğitimde olmamaları gerektiğini anlatan on sekiz neden (katılımcı sayısı kadar) saymalarını isteyin. Bunları, isterseniz post-it notlar üzerine yazarak duvara yapıştırabilirler, ya da gönüllü bir katılımcı, söylenen nedenleri beyaz tahta üzerine not alabilir.
Listeleme tamamlandığında, maddeleri tek tek okuyarak, sizin bir çözüm bulabilecekleriniz üzerinde konuşun. Gerekenleri yapın, ya da yapacağınızı söyleyin. Diğer maddeler ile ilgili olarak ise, "Bu nedenlere baktığımda, neden burada olmak istemediğinizi anlıyorum. Hatta bu nedenlere baktığımda, kendimin dahi burada olmak istediğinden emin değilim. Ama hoşumuza gitsin ya da gitmesin, buradayız. Bu maddelerle ilgili elimden bir şeyler gelmesini çok isterdim ama ne yazık ki gelmiyor. Size sadece, burada geçireceğiniz zamanın, buna değer olacağı konusunda elimden geleni yapacağım sözünü verebilirim. Sizden de, benimle ortada bir yerlerde buluşmanızı rica edebilirim. Bunu yapabilir misiniz?" deyin. Bu çalışma, genelde kendini mahkum hisseden katılımcıların sizin tarafınıza geçmelerine hizmet edecek güçtedir.
2. Gruplardan faydaları sunmalarını isteyin.
Katılımcıların tümünün sadece mahkumlardan oluşması, çok ender rastlanan bir durumdur. Genelde bir kaç mahkum, bazı tatilciler (işten kaçmak için gelenler) ve gerçek kaşifler (eğitimin içeriği ile ilgili heyecan duyanlar) bulunacaktır. Mahkumların buhar atmasını sağlayan alıştırma sonrasında, kaşiflerden bu eğitimle ilgili duydukları heyecanı paylaşmalarını isteyin. Bu teknik, çoğu zaman mahkum ve tatilciler arasından birilerinin de kaşiflere dönüşmesine yardımcı olabilir.
3. Bütün eğitim malzemelerini "yarar" tabanlı hazırlayın.
Eğitime, programın amaçlan ile değil, katılımcılar açısından en önemli "On Yararı"nı açıklayarak başlayın. Günümüzün iş yaşamında, tipik bir katılımcının çalışma hayatı boyunca ortalama yedi iş değiştirdiğini düşünürseniz, yararların mevcut iş tanımı ötesinde, geleceğe yönelik kişisel ve profesyonel yaşamlarına katkı sağlayacak türden olmaları gerekmektedir.
Eğitimin adından tutun, eğitim kitapçığındaki başlıklara kadar her şeyin "yarar" dilinde olması etkili olacaktır. Katılımcıların eğitimlerden ana beklentileri, kendi pazar değerlerini arttırmaları yönündedir. Bu eğitimin buna katkısı olduğu düşünürlerse, ilgileri artacaktır.
4. Yardımlarını isteyin.
Andrew Carnegie'nin dediği gibi, biriyle arkadaşlık geliştirmenin en iyi yolu, o kişiden yardım istemektir. Bir mahkumdan size düşük-riskli bir aktiviteyle ilgili (malzeme dağıtmak, masaların yerini değiştirmek, tabloları asmak, vb) yardım istediğinizde, ona olan güveninizi göstermiş olursunuz. Ve gösterilen bu güven, bir mahkumu destekleyici bir katılımcıya dönüştürmenin anahtarı olabilir.
5. Gitmelerine izin verin.
Böyle bir seçeneğiniz olduğunu hiç bir zaman unutmayın. Bunun var olduğunu bilmek, paniklemenize engel olarak, size karşılaştığınız durumla ilgili sakin şekilde düşünme imkanı tanıyacaktır.