Çatışmayı yönetmek bir eğitim oturumunu yönetmek gibidir.
Çalışanlar, problemlerini çözmeleri gerektiği mesajını alırlar ve anlaşarak uzlaşmazlıklarını çözebildiklerini görürler.
Bir süre sonra, kendileri müzakere ve anlaşma yoluyla kendi çatışmalarını çözmeye başlayacaklardır.
Arabulucu taraflardan biri konuşurken diğerinin dinlemesi gerektiğini, biri söz keserse kurallara aykırı davranmış olacağını hatırlatmalıdır.
Karşılıklı konuşma, özellikle taraflar kızgınsa, yıkıcı tartışmayı da beraberinde getirecektir.
Parmakla göstermek ya da parmak sallamak durumu sertleştirir.
Ses yükseltmek gibi bir güç gösterisinden sonra ise geri adım atmak zor olur.
Avuç yukarı doğru yapılan el hareketi ise, tarafları konuşmaya teşvik eder.
Avuç aşağı doğru yapılan el hareketi heyecanlı bir tarafı sakinleştirmek ve susturmak için yapılabilir.
Arabulucu, hiçbir koşulda fikrini söylememeli, herhangi bir tarafla hemfikir olmaktan kaçınmalıdır.
Arabulucunun başarısı, tarafsızlığına bağlıdır.
Çatışma yöneticisi, çatışan tarafların fikirlerini, algılarını ve duygularını teşhis etmeye çalışmalı, sık sık onların bakış açısını özetlemelidir.
Arabulucu, tarafları kesinlikle yargılamamalı ve kendi fikirlerini kendine saklamalıdır.